..To wszystko na pewien czas, a potem narodzić się na nowo ze świeżym zapasem sił i dalej dźwigać ciężar świata jeszcze przez pewien czas, dopóki nie wyczerpie się odwaga.
Cała ta głupia historia niedługo się skończy i będę mógł wracać, a potem nagle spostrzegł, że myśli: Będę musiał wracać; stał nieruchomo i patrzył na otaczającą go dziwną i bogatą pustynie, na której panował spokój i nadzieja i w której ostatnie siedem lat jego życia zapadło się jak garść małych kamyczków wrzuconych do jeziora, idąc prosto na dno i nie zostawiając żadnych zmarszczeń na powierzchni, i znowu pomyślał spokojnie i z jakimś głębokim zdumieniem: Tak. Zapomniałem, jaka to dobra rzecz zarabiać pieniądze. Kiedy człowiekowi pozwalają zarabiać.
Tym razem nieprędko się podniósł. Leżał płasko na brzuchu z rozkrzyżowanymi rękoma, w pozycji wyrażającej prawie spokój, jakąś pełną uległości medytację. Wiedział, że kiedyś będzie musiał wstać, po prostu dlatego, że życie składa się z momentów, w których człowiek musie wstać prędzej czy póżniej, a potem znowu wcześniej czy później musi upaść.
Odkryłem, że dotąd nie miałem pojęcia o głębinach zepsucia, do jakiego zdolna jest ludzka wyobraźnia, a to zawsze jest interesujące.
Pamiętasz : czarna przepaść; cały rodzaj ludzki przed tobą przebył ją i żył nadal, inni po tobie zrobią to samo, ale dla ciebie to nie ma żadnego znaczenia, bo oni nie mogą cię przestrzec, powiedzieć ci co masz robić, żeby przeżyć.Samotność, rozumiesz. Musisz to zrobić w samotności, a samotność, jaką człowiek może znieść i nie umrzeć, ma granice tak samo jak napięcie elektryczne.
"Dzikie palmy" - William Faulkner
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz