wtorek, 1 września 2015

Wojna i pokój- Lew Tołstoj - Nie ma silniejszych nad tych dwóch wojaków: cierpliwość i czas

Wierzaj mi kochasiu , nie ma silniejszych nad tych dwóch wojaków: cierpliwość i czas.





Powiadam ci : zwróć cale swe baczenie na siebie samego, nałóż łańcuch na swe zmysły i szukaj szczęśliwości nie w namiętnościach, ale w swym sercu. Źródło szczęśliwości jest nie na zewnątrz, lecz wewnątrz nas...

Wszelka reforma narzucona przemocą godna jest potępienia, albowiem nie naprawi zła, póki ludzie pozostają takimi, jakimi są, gdyż mądrość nie musi się uciekać do gwałtu.

Kładę się spać szczęśliwy i spokojnej myśli, Boże pomóż mi chodzić ścieżkami Twymi: przezwyciężać gniew łagodnością i powolnością..

Niech umarli grzebią swoich umarłych, a dopóki żyję, trzeba żyć i być szczęśliwym - myślał.

Bez jego woli włos z głowy nie spadnie. A jego wola kieruje się bezgraniczną miłością dla nas i dlatego, wszystko cokolwiek się z nami stanie , jest dla naszego dobra.

I wszyscy oni walczą  i cierpią, i męczą się , marnują swą duszę, swą nieśmiertelną duszę, aby osiągnąć pomyślność, która trwa jedno mgnienie. Nie dość tego, że sami o tym wiemy, ale przecie Chrystus, Syn Boży, zstąpił na ziemię i powiedział nam, że to życie jest życiem chwilowym, próbą, a my ciągle się  go trzymamy i myślimy, że znajdziemy w nim szczęście.

Sądzimy, że jak los nas wyrzuci ze zwykłej ścieżki, wszystko przepadło; a tymczasem dopiero tu zaczyna się  nowe, dobre. Póki jest życie, jest i szczęście.

Zaiste oto prawdziwy mędrzec! - pomyślał Pierre. - Nie widzi nic poza obecna chwila przyjemności, nic go nie niepokoi i dlatego jest zawsze wesół, zadowolony  i spokojny. Cóż bym dał za to, bym mógł być taki jak on.

Tout vient a point celui qui sait attendre. Wszystko w swoim czasie otrzyma ten co potrafi czekać.

Qui s'excuse, s'accuse. Kto się tłumaczy, oskarża się.

Dans le doute s'abstient-toi - Jak masz wątpliwości wstrzymaj się od działania

Książę Andrzej nie mógł dłużej się powstrzymać i rozpłakał się łzami tkliwości i miłości; płakał nad ludźmi i nad sobą, nad ich  i nad swoimi błędami. "Współczucie, miłośc do bliźnich, do kochających nas , miłość do tych, którzy nas nienawidzą, miłość do wrogów, tak  miłość, którą Bóg głosił na ziemi, której mnie nauczyła księżniczka Maria, a której nie rozumiałem;

Pod Borodinem Rosjanie odnieśli zwycięstwo- nie takie zwycięstwo, jakie się określa zawładnięciem kawałkami materii na drzewcach, zwanymi sztandarami, i tą przestrzenią, na której stały i stoją wojska , lecz zwycięstwo moralne, które przekonuje przeciwnika o moralnej wyższości wroga i o własnej bezsilności.

Pierre: Ale jak zrzucić z siebie to wszystko zbędne, szatańskie, całe brzemię tego pozornego człowieka?

Boże mój!wywiedź mnie z tego  okropnego położenia bez wyjścia! -

Człowiek nad niczym nie ma władzy póki boi się smierci. A kto się jej nie boi do tego należy wszystko. Gdyby nie było cierpienia człowiek nie znałby swych granic, nie znałby siebie.

Natasza zaś była wesoła dlatego, że zbyt długo się smuciła, a teraz nic jej nie przypominało przyczyny jej smutku i była zdrowa. Była wesoła jeszcze dlatego, że był człowiek, który się nią zachwycał (zachwyt innych był ową mazią do kół, niezbędną aby maszyna poruszała się zupełnie swobodnie).

Człowieka drogiego można kochać miłością ludzką, ale tylko wroga można kochać miłością boską.
Kochając miłością ludzką można od miłości przejść do nienawiści , ale miłość boska nie może się zmienić.

Szaleństwo Pierr'a polegało na tym, że po to by kochać ludzi, nie oczekiwał, jak dawniej, aż dadzą mu oni do tego powody, które nazywał zaletami ludzi, lecz miłość przepełniała jego serce, i Pierre, kochając ludzi bez zadnych powodów, znajdował niewątpliwe powody, dla których warto ich było kochać.


"Wojna i pokój" Lew Tołstoj (1828 - 1910)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz